Volwassen kind van een narcistische ouder, ben je opgegroeid binnen een narcistisch gezin?

Volwassen kind van een narcistische ouder, ben je opgegroeid binnen een narcistisch gezin?

Volwassen kind van een narcistische ouder, ben je opgegroeid binnen een narcistisch gezin?

Ben je opgegroeid binnen een narcistisch gezin?

Geestelijk gezonde ouders zien hun kinderen als gezonde en zelfstandige individuen die allemaal hun eigen emoties, gevoelens, gedachten, ideeën, talenten, dromen, sterktes, zwaktes en allemaal hun eigen persoonlijkheden hebben. 

Deze ouders voelen zich voldoende waardevol, zonder dat ze daarbij de behoefte hebben om zich waardevol te voelen dankzij de prestaties van hun kinderen. 

Deze ouders verwachten niets anders dan dat hun kinderen fouten maken tijdens het opgroeien. 

Deze ouders spreken op een respectvolle manier tegen hun kinderen, over hun kinderen en met hun kinderen. 

Deze ouders willen niets liever dan dat hun kinderen hun eigen verantwoordelijkheid leren te gaan dragen over hun eigen gedrag. 

Deze ouders geven grenzen aan en zijn in staat een huishouding te creëren dat is gebaseerd op respect, waar de kinderen zich gelieft, nodig en gerespecteerd voelen. Niet meer gerespecteerd dan anderen binnen het gezin. Iedereen binnen het gezin zijn gelijkwaardige individuen. Niemand is beter dan een ander lid van het gezin. Niemand krijgt het gevoel beter of minder te zijn in hetzelfde gezin.

Hoe anders is dat als je bent opgegroeid binnen de dynamiek van een narcistisch gezin.

Verborgen narcistische gezinnen zijn exact het tegenovergestelde. Voor de buitenstaanders, lijkt het zo op het eerste gezicht een fantastisch fijn gezin. Maar achter gesloten deuren is het een heel ander verhaal! Het zelfs niet normaal te noemen wat daarbinnen gebeurt.

De narcistische ouder(s) binnen verborgen narcistische gezinnen, verwachten van hun kinderen dat deze kinderen alle emotionele behoeften van de ouder(s) vervullen. Deze ouder(s) zien hun kinderen absoluut niet als zelfstandige individuen, maar als een verlengde van henzelf.

Met andere woorden: kinderen van narcistische ouders zijn emotioneel ongeschoold: zij zelf mogen geen woede tonen, maar wel de woede uitbarstingen van hun ouder verdragen. 

Verborgen narcisme

Er is een verschil tussen open en verborgen narcisme. Je zou kunnen stellen dat het beestje gemaakt is uit dezelfde homp klei en dat hun motivatie hetzelfde is, maar zij gedragen zich verschillend.

Open narcisten zijn zich absoluut niet bewust en voelen zich niet schuldig hoe hun onmogelijke gedrag anderen beïnvloedt. Zij geloven en zijn er ook van overtuigd dat ze superieur zijn en het recht hebben zich zo te gedragen zoals zij zich gedragen. 

Verborgen narcisten zitten iets anders in elkaar dan open narcisten en gedragen zich dus ook anders. Deze narcisten kunnen wat angstig en wat onzeker overkomen, een beetje timide en wat verloren zelfs. Uitsluitend degene die echt dicht bij een verborgen narcist staan of leven, kunnen een glimp van deze twijfel, deze rem, opvangen.

Hoe is het voor kinderen om op te groeien binnen een narcistisch gezin?

Als een narcistische ouder naar diens kinderen kijkt, ziet deze zichzelf. Het kind is een reflectie voor de narcistische ouder. Alles wat de kinderen doen, zeggen, denken, voelen behoort namelijk tot de narcistische ouder toe!

Is een kind binnen het narcistische gezin succesvol in iets, het liefst in iets wat erg belangrijk is voor de narcistische ouder, dan is het succes van het kind een reflectie als bezit voor de narcistische ouder. Is het kind succesvol? Echt succesvol? Dan interpreteert de narcistische ouder dat het kind voldoende om de narcistische ouder geeft. Is het kind niet succesvol? Dan is het een jammerlijke mislukking voor de narcistische ouder en wil zo min mogelijk met deze “mislukking” te maken hebben. Een “mislukt” kind is voor de narcist niets anders dan dat deze zelf mislukt is… en dat kan de ego van de narcist niet aan.

Sta maar eens even stil wat dat moet betekenen voor een kind! 

Is het kind van de narcist echter niet succesvol – om wat voor een reden dan ook – dan is het een mislukking. Iedere keer als de narcist dat kind ziet ervaart de narcistische ouder zichzelf als een mislukking. Voor een narcist staat succes gelijk aan liefde. Liefde is niets anders dan succesvol zijn. “Als je van me houdt, zorg je ervoor dat ik me goed voel. En pas als ik me goed voel zal ik van je houden. Op mijn eigen voorwaarde. Zodra je er niets van bakt, ben je mij minderwaardig!”

In de nieuwste versie van het ebook: Kind van een narcist zijn twee testen opgenomen waaruit je kunt ontdekken of je vroeger in je jeugd met een narcistische ouder te maken hebt gehad.

De dynamiek binnen het narcistisch gezin begrijpen.

Om te begrijpen waar je huidige gedachten en gedrag vandaan komen, en begrijpen waarom je nu dingen, als volwassene, doet zoals je ze doet, is het belangrijk te ontdekken hoe een narcistisch gezin in elkaar zit.

Enkelen onder jullie zullen zich mogelijk wat ongemakkelijk voelen omdat ze liever niet hun ouders de schuld willen geven. Anderen hebben zich de afgelopen jaren niets anders dan zichzelf de schuld van alle ellende uit hun jeugd gegeven.

Jezelf helen van het narcisme gaat nooit over schuld, wie schuld heeft, maar wel over de waarheid. Kinderen die zijn opgegroeid binnen een verborgen narcistisch gezin leren om hun gevoelens en emoties te verbergen van kleins af aan.

Wat zal er gaan gebeuren met al die kinderen die al vroeg leren hun gevoelens en emoties te verbergen? Wat zal er gebeuren met al die kinderen die op dit moment hun narcistische ouder(s) teleurstellen?

Deze kinderen leren al heel vroeg in hun leventje in het haarfijn en haarscherp oppikken van de gevoelens en de stemmingen van anderen. En daar zijn ze verdomd goed in! Ze kunnen vrijwel exact aanvoelen in welke stemming hun narcistische ouder verkeerd, uitsluitend door de manier waarop de narcist de deur sluit of hoe diens voetstappen klinken. Met slechts 1 blik op de narcistische ouder weten ze wat er van hen verwacht wordt en gaan de kinderen hun uiterste best doen om te proberen aan de onuitgesproken verwachting van de narcistische ouder tegemoet te komen. Om “straf” te voorkomen.

In sommige van deze narcistische gezinnen is slechts 1 kind de dupe van de narcistische woede, vaak gaat dat om de eerstgeborene die hetzelfde geslacht heeft als de narcistische ouder. Dit kind kan broers en zussen hebben die geen idee hebben waar het kind het over heeft als deze probeert uit te leggen dat pa, of ma, een verborgen narcist is. Dat zij je niet begrijpen hoeft overigens niet te betekenen dat je het fout hebt.

Ook narcistische opa´s of oma´s doen dit: van hun kleinkinderen een zwart schaap en een prinsje of prinsesje maken. Het zwarte schaap ervaart de bezoekjes aan opa en oma geheel anders dan de oogappel. Het zwarte schaap is een zondebok voor de narcist. Voor kleine kinderen is het traumatisch als ze beseffen dat hun eigen ouder en/of grootouder geen moer om ze geven, terwijl hun zusje of broertje op handen worden gedragen! 

Als je gaat beginnen met het helen van narcisme, bedenk dan dat ook je broers en zussen uit een disfunctionerend en destructief gezin vandaan komen. Ieder kind uit een narcistisch gezin heeft diens eigen toepassing en copingsstijl ontwikkeld om te overleven.

Wat een ontzettend grote en belangrijke stap is voor deze kinderen, om te beginnen met helen van narcisme, is het leren van compassie voor zichzelf en empathie tonen voor zichzelf als jong kind binnen het narcistisch gezin zoals in het Helingsproces beschreven staat. Je zou namelijk haast vergeten hoe klein en angstig een kind van 8 jaar is, terwijl deze zich als een volwassene moet gedragen binnen het narcistisch gezin.

De meeste kinderen van narcistische ouder(s), die nu volwassen zijn, hebben geen echte jeugd gehad, maar waren mini volwassenen, gedreven om telkens maar weer perfect te zijn, wat natuurlijk niet altijd lukt als jong kind, waardoor de mini volwassenen zich constant een mislukking voelde. Voor heel veel volwassenen, die nu een leven vol ellende hebben, is de bron van al deze ellende afkomstig van het gewonde innerlijke kind van vroeger.

In de nieuwste versie van het ebook: Kind van een narcist zijn drie oefeningen opgenomen om de opgelopen schuldgevoelens die ontstaan zijn door de dynamiek van een narcistische gezien d.m.v. het gewonde innerlijke kind te verminderen. Het is een eerste stap om je gewonde innerlijke kind te helen.

Kindertijd begrijpen

Binnen narcistische gezinnen heersen onuitgesproken regels. Communicatieregels zijn bijzonder subtiel en beschadigend. Dankzij deze regels weerhouden de narcistische ouders zichzelf ervan om hun verantwoordelijkheid te nemen over hun eigen gedrag of emoties, want dankzij deze regels verwachten deze ouders dat hun kinderen deze verantwoordelijkheden op zich nemen.

Maar al te vaak worden deze regels toegepast op een passief agressieve manier. Deze passief agressieve manier van communicatie van de narcistische ouder is typerend voor de dynamiek binnen narcistische gezinnen en bezorgd het kind een ongelooflijk groot schuldgevoel.

De driehoeksverhouding binnen narcistische gezinnen: triangulatie.

Stel je bent van streek geraakt door iemand, of je zit met een vraag die je aan iemand wil stellen. Dan is het vrij logisch dat je naar die persoon toe gaat en je vraag stelt of het probleem oplost. Dat is de meest gezondste en effectiefste manier, toch? 

Niet voor een narcistische ouder. Zij doen dit door een derde persoon bij het probleem te betrekken. Meestal betekent dat in narcistische gezinnen dat de derde persoon een ander familielid of gezinslid is. Dat kan inderdaad om een jong kind gaan, maar ook om een kleinkind. Het is namelijk voor de narcistische ouder de perfecte manier om de verantwoordelijkheid bij zichzelf weg te halen en die bij (in ons geval) het kind neer te leggen, of bij de derde persoon die onvrijwillig aangetrokken werd als tussenpersoon.

Een andere manier van triangulatie – of driehoeksverhouding – is roddelen. Narcisten maken van deze techniek dankbaar misbruik van. Een derde persoon wordt onvrijwillig betrokken bij de roddel waarvan de narcist er van uit gaat dat de derde persoon als boodschapper gaat optreden. Kinderen weten niet beter en brengen de boodschap van de narcist braaf over aan de buitengesloten persoon.

Deze vorm van triangulatie, het roddelen, werkt goed voor de narcist vanwege 2 redenen:

De narcistische ouder jammert, klaagt, is zo zielig en gedraagt zich als een super slachtoffer! Zieliger dan alle anderen! Daarmee wil ze bereiken dat men medelijden met haar heeft! Zodat ze heel veel aandacht krijgt! Zodat de derde persoon binnen het gezin overtuigt raakt van de ernst van de situatie! De derde persoon komt zo onder druk te staan door het drama van de narcistische ouder en voelt zich zo schuldig, dat deze inderdaad als boodschapper optreed. In de stille hoop dat het overdreven geklaag en gejammer van de narcistische ouder stopt.  

Om het allemaal nog erger te maken: de narcistische ouder kan tegen de derde persoon geheimen onthullen, die het kind in diepste vertrouwen tegen de narcistische ouder verteld heeft. Het kind voelt zich beschaamd als de narcistische ouder diens geheimen prijsgeeft aan anderen.

Triangulatie is niet anders dan het gezin verdelen in twee kampen, om de andere leden van het gezin te veroveren aan de kant van de narcistische ouder, zodat het kind alleen komt te staan, geisoleerd raakt, en alle aandacht is gericht op de narcistische ouder. Triangulatie komt ook voor bij narcistische grootouders en hun kleinkinderen.

Emotioneel onbereikbare ouders

Emotioneel toegankelijke personen zijn oprecht in je geïnteresseerd in wie je bent. Zij willen je graag leren kennen. Emotioneel toegankelijke personen laten je weten wie zij zijn en hoe ze in elkaar zitten. Zij zijn hartelijk, gewetensvol, open, eerlijk, tonen hun kwetsbaarheid en zijn echt.

Een gesprek voeren met emotioneel toegankelijke personen, is een verademing en werkt bevrijdend: je voelt je goed! Zelfs als het gesprek over een moeilijk onderwerp ging!  Het gesprek was gelijkwaardig en je voelde je veilig en gehoord.

Binnen narcistische gezinnen is de communicatie eenzijdig. Met narcisten is de communicatie eenzijdig. Kinderen leren heel snel dat als ze hun narcistische ouder om raad vragen, eindigt in een uren durende adviessessie (je had dit moeten doen en vooral niet moeten doen wat je wel gedaan hebt! Ik heb het je nog zo gezegd!) of dat de narcistische ouder het te druk had voor diens kinderen en geen tijd voor ze heeft.

Gesprekken met een narcistische ouder is een mijnenveld, want de kinderen hebben geen flauw benul wat het vandaag zou kunnen zijn waarom de narcistische ouder in woede uitbarst. Of niet. Zelfs veilige onderwerpen, dat normaal gesproken veilig zijn, kunnen plotseling een trigger zijn voor de narcistische ouder om uit te barsten in woede!  

Een geestelijk gezonde ouder spreekt tegen het kind alsof het tegen een vriend praat, het is veel geven en nemen van allebei de kanten. Maar de communicatievormen van een narcistische ouder, tegen het kind, gaat er eigenlijk altijd om dat de narcistische ouder het kind iets opdraagt te doen of op een verpakte manier het kind afkraakt. Ook als het kind inmiddels allang volwaasen is.

Het is dit soort communicatiestijlen dat ervoor gaan zorgen dat het kind zich ongelooflijk slecht en minderwaardig voelt over zichzelf: minderwaardig voelt over wie hij is, in plaats van wat hij (verkeerd) deed. Dat is de reden dat het kind zich ontzettend eenzaam, verloren en onzichtbaar voelt.

Narcistische ouders spreken tegen hun kind alsof ze tegen een object aanpraten en vaak gaat het om eenrichtingsverkeer. Maar ook het tegenovergestelde gebeurt: het kind wil praten en de narcistische ouder houdt zich afzijdig of is te druk met andere zaken.

Narcistische ouders verwachten van hun kind sympathie, waardering, aandacht en empathie te ontvangen, maar zelf zijn ze nauwelijks in staat om dit aan hun eigen kinderen te geven.

Omdat kinderen van narcistische gezinnen in een overlevingsmodus zijn terechtgekomen, trekken ze als volwassenen regelmatig ongezonde relaties aan. Deze relaties zijn destructief en werken niet, maar dat is het enige wat het kind geleerd heeft en herkent vanuit diens jeugd.

Afspraken maken met een narcist

Wij gaan er van uit dat narcisten “normale” mensen zijn. Dat we afspraken met ze kunnen maken. Afspraken kunnen maken over hun onmogelijke gedrag bijvoorbeeld.

Maar daar vergissen wij ons lelijk in: met een narcist kan je geen afspraken maken! Een kenmerk van narcisme is: ze houden zich niet aan hun woord! Jij bent niet belangrijk genoeg voor het ego van de narcist. Niemand is belangrijk genoeg voor het ego van de narcist!

Met geestelijk gezonde personen kunnen wij afspraken maken, maar een narcist heeft een stoornis. De narcist lijkt menselijk, maar dat is hij, of zij, niet.

Maar dat is een hard gelach als de narcist je eigen ouder is, of je eigen kind. Binnen normale gezinnen is afspraken maken normaal, maar alles aan een narcist is niet normaal.

Codependentie

Heel veel kinderen uit narcistische gezinnen ontwikkelen een of andere vorm van codependentie. Meestal is het nauwelijks waarneembaar voor anderen en het hoeft ook niet om duidelijke of typerende kenmerken te gaan van wat wij tegenwoordig onder codependentie verstaan, maar het is vaak wel sluimerend aanwezig.

Voor ons, de kinderen uit narcistische gezinnen, betekent codependentie binnen (liefdes)relaties dat: jij alles geeft en een ander alles neemt. Dit patroon is ontstaan uit je kinderjaren en zal in je volwassenen leven doorgaan. Het is als het ware je erfenis uit je narcistische familie.

Je hebt namelijk als kind geleerd dat de behoefte en de wensen van anderen belangrijker waren dan je eigen behoefte en wensen. Je hebt namelijk als kind geleerd dat zodra je voldoet aan de behoefte en wensen van je narcistische ouder dat je mogelijk op wat liefde en aandacht mocht rekenen.

Volwassen kinderen van narcisten

Volwassen kinderen van narcisten zijn in een omgeving opgegroeid waar hun behoefte achter werden gesteld aan de behoefte van hun narcistische ouder. Enkele typische kenmerken van volwassenen kinderen van narcisten kunnen zijn:

  • Moeilijkheden ondervinden met assertiviteit,
  • Voelen zich regelmatig woedend maar zijn bang om deze woede te uiten,
  • Willen anderen graag behagen,
  • Hebben bevestiging van anderen nodig,
  • Hebben het gevoel dat ze het verdienen als er nare dingen in hun leven gebeuren,
  • Ondervinden problemen om hun eigen emoties en gevoelens te herkennen,
  • Hebben het gevoel dat ze nooit hard genoeg werken of genoeg doen,
  • Problemen met vertrouwen en met intimiteit,
  • Trekken zich terug als ze overweldigd voelen of het gevoel krijgen dat ze niet goed genoeg zijn,
  • Voelen zich enorm geremd als ze om hulp willen vragen,
  • Zijn te goed van vertrouwen of wantrouwen alles en iedereen,
  • Voelen zich leeg,
  • Ervaren grote problemen om beslissingen te nemen.
  • Het typerende is dat je nu als volwassenen dit gedrag van wat hierboven staat zoveel mogelijk verborgen voor anderen probeert te houden. Meestal omdat je je schaamt. Maar het is heel goed om even stil te staan bij wat hierboven staat: het gaat namelijk allemaal om aangeleerd gedrag! Het heeft niets met jou te maken, je hebt het vanuit je jeugd geleerd.

    Als je het beeld hebt geaccepteerd dat je narcistische ouder voor je gecreëerd heeft, dan weerhoudt dat jezelf om te ontdekken wat voor een fantastisch persoon je bent en om het leven te gaan leiden waar je voor gemaakt bent.

    Wil je meer weten over hoe het was om als kind opgegroeid te zijn in een narcistisch gezin? Wil je meer weten over de passief agressieve communicatiestijl van de narcistische ouder? Of over triangulatie? Zou je meer inzicht willen krijgen d.m.v. het maken van enkele schrijfoefeningen, opdrachten en oefeningen met je gewonde innerlijke kind? Zou je graag een begin willen maken om je narcistische jeugdtrauma en diens patronen aan te pakken?  Neem dan eens een kijkje bij de nieuwste versie van het ebook: Kind van een narcist.

     

    Afbeelding van Phan Minh Cuong An via Pixabay 

     

    Copyright Fleur Irene. Alle rechten voorbehouden. Alle teksten op deze site zijn eigendom van Fleur Irene en van HSP en de NARCIST.nl . Deze mogen NIET worden verveelvoudigd, gekopieerd, gepubliceerd, opgeslagen, aangepast of gebruikt in welke vorm dan ook, online of offline, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van Fleur Irene.

    Nieuw hier en weet je niet waar je moet beginnen?

    Schrijf je in voor de nieuwsbrief van Fleur Irene en ontvang gratis een ebook! Uitschrijven kan wanneer je maar wenst en je gegevens zijn absoluut veilig bij me!

    Hij/zij verhaal : Omwille van de leesbaarheid verwijs ik, in alle online producten van de HSP en de NARCIST website, naar de narcist of destructief persoon als een “hij” en naar het HSP slachtoffer of overlever van narcisme als een “zij.” Dit is puur taalkundig gekozen. Het is niet de bedoeling te concluderen dat narcisten altijd mannen zijn en dat slachtoffers van narcisme altijd vrouwen zijn! Er zijn heel wat mannelijke HSPers slachtoffer van een vrouwelijke narcist!

    Please follow and like us:
    Je bekijkt nu Volwassen kind van een narcistische ouder, ben je opgegroeid binnen een narcistisch gezin?
    Volwassen kind van een narcistische ouder, ben je opgegroeid binnen een narcistisch gezin?