Als je niet kan praten over je nare situatie, na trauma en na narcisme, is dat dan erg of juist een zegen?
Voordat je de kriebels krijgt over de titel, nee, we gaan niet vandaag over je trauma of over je situatie praten. Maar ik wil je wel heel graag een inzicht meegeven als jij iemand bent – of iemand kent – die het niet lukt om over diens trauma of over diens nare situatie te praten: er is niets mis met je!
Worstel jij met het idee dat je: “MOET praten, maar dat het je NIET lukt?”
Er is niets mis met je als je niet kan praten over je nare situatie!
Is er iets mis met je als je niet kan praten over je nare situatie? Wist je dat je eigen lichaam je in bescherming neemt en voorkomt dat je opnieuw getraumatiseerd raakt als je de ellende bespreekt met anderen? Eigenlijk is het een hartstikke goed hulpmiddel van je lichaam, om je te behoeden voor meer ellende, en beschermt je door ervoor te zorgen dat het je niet lukt om over al die ellende te praten.
Lees je met me mee? Dan ga ik het je uitleggen waarom het eigenlijk ontzettend goed is als je niet in staat bent, of blijkt te zijn, om over trauma, ellende of over je nare situatie te praten:
Waarom is het een goed teken als je niet in staat blijkt te zijn om te kunnen praten over trauma of andere ellende?
Ik krijg wel vaker mails, maar van de week had ik er 1 die mijn aandacht direct trok. Normaliter ontvang ik hele levensverhalen vol ellende en drama. Deze keer niet. Drie korte zinnetjes, meer was het niet en het kwam er op neer dat de briefschrijver het niet lukte om over diens situatie te praten.
Praten kan zowel belemmerend als opluchtend voor je werken: het lucht je hart, maar het kan ook om herbeleving gaan, waardoor je al die ellende herbeleefd.
Herbeleving van trauma, is dat goed voor ons HSP en andere gevoelsmensen?
En daar zitten wij gevoelsmensen niet op te wachten: herbeleving van vroegere ellende. Het is overweldigend en overprikkelt ons toch al gevoelig zenuwstelsel!
Toch hebben veel mensen het idee dat “praten over de situatie, of praten over het trauma” het enige middel zou zijn dat helpt!
(Het beeld dat je naar een psycholoog gaat, daar op de bank ligt en met gesloten ogen je verhaal doet, is bij de meeste mensen met de paplepel ingegoten. “Praten” zou het wondermiddel zijn! Door te praten herstel je! Door te praten genees je! Of toch niet…?)
Praten over traumatische gebeurtenissen, werkt dat helend?
Als praten over trauma of praten over je nare situatie echt zou helpen, dan zou zeker de helft (gok ik) van mijn lezers “genezen” moeten zijn: velen praten heel wat af, over wat er met ons is gebeurd en over de trauma´s en over de nare situatie. Maar heeft het ook geholpen? Was je herstelt na het praten? Nee? Hoe komt dat toch? Omdat: praten werkt niet therapeutisch!
(Schrijven werkt daarentegen WEL therapeutisch en dat is iets dat veel HSP enorm aanspreken!)
Hoe denken trauma specialisten daarover?
Meerdere trauma specialisten, zoals prof. dr. Bessel van der Kolk, geven aan dat conventionele “praat therapieën” (dus het praten over je problemen als standaard behandeling) traumatisch werkt: alle vroegere ellende herbeleef je opnieuw. Dat kan toch niet de bedoeling zijn: dat je naar een therapeut gaat, om te praten over je trauma en situatie, en dat je getraumatiseerder dan ooit de deur weer uitloopt…?
Als je niet praten kan over je nare situatie
Als je niet kan praten over trauma of als je niet kan praten over je nare situatie, dan denk ik dat dat een hulpmiddel is van je lichaam die je in bescherming neemt. Je lichaam “weet” dingen vaker en eerder dan je “hersenen.” Je lichaam waarschuwt je voor gevaar!!
Buikgevoel
Hoe veel van jullie hebben wel niet een “buikgevoel” gehad toen je omgang kreeg met iemand die op het oog charismatisch, charmant en op het oog diens zaakjes keurig voor elkaar had, maar uiteindelijk een destructief persoon bleek te zijn? Hoe veel van jullie hebben dingen gevoeld als bijvoorbeeld “walging” terwijl je met een narcist te maken had, maar je wist toen nog niet dat deze narcist narcistisch was?
Jij wist het niet, maar je lichaam wist het al wel!
Als je terug gaat met je gedachten naar momenten in je leven waar je in aanraking was met een destructief persoon, terwijl je niet wist dat je te maken had met een destructief persoon, heb je toen geen dingen gevoeld of ervaren? Een buikgevoel? Een ingeving? Of iets anders waarop je lichaam je probeerde te waarschuwen?
Waarschuwingssignalen vanuit je lichaam
Bleef je lichaam doorgaan met je aandacht te trekken?
En bleef je lichaam je maar waarschuwen, al die tijd dat je te maken had met deze destructief persoon? Zelfs als je niet luisterde of niet wist dat je lichaam je probeerde te waarschuwen voor het gevaar? Bleef je lichaam maar proberen door je aandacht te trekken? Door middel van het ontwikkelen van vage en nare lichamelijke klachten? Lichamelijke klachten die om je aandacht zeurden? En werden die vage en nare lichamelijke klachten steeds sterkere klachten?
Het niet kunnen praten over trauma of over je nare situatie is exact zoiets! Praten is een herbeleving en dus traumatisch! Je lichaam neemt je in bescherming en wil helemaal niet dat je al die ellende herbeleeft!
Gelukkig voelen wij HSP vaak aan dat praten niet altijd goed is voor ons, zeker niet als het om traumatische, schokkende en indringende ervaringen gaan die zich in het verleden hebben afgespeeld.
Trauma gaat in je zenuwstelsel en in je lichaam zitten!
Trauma gaat in je lichaam zitten!
Bovendien: het trauma gaat in je lichaam zitten: je moet naar binnen keren en rustig met je lichaam aan de gang gaan, zoals massage en bijvoorbeeld yoga, om het trauma voorzichtig uit je systeem te krijgen. Geduld maar vooral ook compassie met jezelf is heel belangrijk om je eigen helingsproces naar een succesvolle transformatie te brengen.
Sterker door ellende!
Ik ben van mening dat “sterker door ellende” of “sterker door trauma” ook voor jou geldt: we zijn allemaal veel sterker en veerkrachtiger dan we denken. Het probleem is dat we het verleerd zijn om voor onszelf te kiezen. We zijn het verleerd om voor onszelf op te komen,
Jezelf terugvinden
Door de traumatische ervaringen richten we onze focus en aandacht op de narcist i.p.v. op onszelf.
Door lichamelijk aan het werk te gaan, maken we een begin om het trauma uit ons systeem te krijgen, zoals ook de eerste stap is in het Helingsproces. Aangezien we ons ZELF zijn kwijtgeraakt door het trauma, is de tweede stap van het Helingsproces de stap hoe je jezelf terugvindt. Veranderen na ellende is ook voor jou haalbaar, zonder er over te hoeven praten!
Afbeelding van StockSnap via Pixabay
Copyright Fleur Irene. Alle rechten voorbehouden. Alle teksten op deze site zijn eigendom van Fleur Irene en van HSP en de NARCIST.nl. Deze mogen NIET worden verveelvoudigd, gekopieerd, gepubliceerd, opgeslagen, aangepast of gebruikt in welke vorm dan ook, online of offline, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van Fleur Irene.
Nieuw hier en weet je niet waar je moet beginnen? Schrijf je in voor de zondagochtend nieuwsbrief van Fleur Irene en ontvang gratis het mini-E-book: “Waarom trek ik narcisten aan?” Uitschrijven kan wanneer je maar wenst! De nieuwsbrief is geschreven voor mijn doelgroep: Hsp’ers die worstelen met hun gevoeligheid, narcisme, trauma, stress, herstel en heling, emotioneel misbruik en met hun welzijn en gezondheid.
Behoefte om je hart te luchten? Om los te komen van de narcist? Wil je opluchting ervaren en herstellen van narcisme en loskomen van de narcist? Neem dan een kijkje bij de e-mailcursus: Therapeutisch Schrijven: Lucht je hart, speciaal voor HSP na narcisme, volgens de Fleur Irene Methode.
Hij/zij verhaal: Omwille van de leesbaarheid verwijs ik, in alle online-producten van de HSP en de NARCIST website, naar de narcist of destructief persoon als een “hij” en naar het HSP slachtoffer of overlever van narcisme als een “zij.” Dit is puur taalkundig gekozen. Het is niet de bedoeling te concluderen dat narcisten altijd mannen zijn en dat slachtoffers van narcisme altijd vrouwen zijn! Er zijn heel wat mannelijke Hsp’ers slachtoffer van een narciste!
